DLA TURYSTY

Historia

W głębokich borach i nieprzebytych kniejach w okresie kultury łowieckiej (ok. 1300 - 11000 p.n.e) na tutejszym obszarze mieszkali juz Słowianie. W myśl hipotezy uczonych i wersji ludzkiej tego terenu były tutaj grodziska: Kawęczyn, Milejów, Tokary, Chocim, Ciemień. Z chwilą przejęcia przez Polan religii chrześcijańskiej (966r.), systematycznie chrystianizowali się. Pierwsze historyczne daty dotyczące zamieszkania ludzi na tym terenie pochodzą z XII wieku ery chrześcijańskiej. Rozwojowi osadnictwa sprzyjały pierwsze drogi. Jedna z nich łączyła Konin - Turek - Kowale Pańskie - Dobra z Sieradzem i dalej z Krakowem. W miejscowościach najstarszych budowano kościoły np. w Kowalach Pańskich, Tokarach. W ciągu wieków tutejsza ludność była dziesiątkowana przez różne epidemie np. w połowie XIX stulecia grasował tutaj epidemia cholery. Ludność tutejsza przeżywała najazdy Krzyżaków, Szwedówi bitwę konfederatów barskich z Rosjanami w okolicach Dobrej. W okresie powstań narodowych ludność wspomagała naszych powstańców m.in. w powstaniu listopadowym brali udział leśniczowie omawianego terenu w kompanii jazdy i piechoty. Ochotnicy włączyli się do walki z zaborcą w powstaniu styczniowym. Po drugim rozbiorze Polski ludność narażona była na germanizację, bowiem obszar ten zabrały Prusy. Natomiast po roku 1815 - na rusyfikację, ponieważ ziemie te włączono pod zabór rosyjski w wyniku kongresu wiedeńskiego. W roku 1914 wkroczyli tutaj Niemcy. W czasie II wojny światowej na terenie gminy Kawęczyn utworzono getto żydowskie obejmujące miejscowości: Młodzianów, Czachulec Nowy, Dzierzbotki, Nowy Świat i Marcjanów. Po wojnie podjęto odbudowę zniszczeń wojennych. Budowano szkoły, przychodnie zdrowia. Powołano do życia gminę Kawęczyn. Całkowicie zelektryfikowano obszar. Zbudowano drogi asfaltowe, powstały nowe osiedla (w Kawęczynie). Ludność podejmuje pracę w zagłębiu górniczym i w elektrowni w Turku. Rozwinięto komunikację autobusową. Częściowo przeprowadzono parcelację gruntów po folwarcznych